آسمان ریسمان های روسیه برای ارمنستان

ارمنستان پیشتر ها متحد روسیه در قفباز رود. با پشتیبانی روسیه بود که ارمنی ها کنترول قره باغ کوهستانی را بدست آوردند و در شهر ها و روستاهای آذری نشین پیشروی کردند.

اما حالا ارمنستانی ها میخواهند راهشان را از روسیه جدا کنند، میخواهند چون اسراییل متحد غرب در خاورمیانه یا جایی که اروپا هم مرز خاور میانه میشود بشوند. این بود که جنگ ۲۰۲۰ قره باغ شکل گرفت و قره باغ تا نزدیکی سقوط پیش رفت. روسیه ارمنستان را رفیق راه ندید و غرب حداقل دسترسی کمک کردن نداشت و یا دیپلماسی ترکیه ارمنستان را به کشتارگاه کشاند. هرچه هست هواداران غرب در ارمنستان روسیه را مقصر شکست میدانند و روسیه ،آبای لاوروف وزیر خارجه روسیا و پوتین رئیس جمهور روسیه میگوییند آقا جناب پاشینیان تو خودت رفتی در بروکسل نشستی با الهام علی اف نوشتی و امضاء کردی که قره باغ خاک آذربایجان است حالا چه کاری از من روسیه بر می آید؟ رفیق های تازه غربیت کلاه سرت گذاشتند.

این حرف روسیه آسمان ریسمان بافتن است. پاشینیان زمانی به غرب رفت که جنگ تمام شده بود، سرزمین های قره باغ به فنا رفته بود سربازانشان کشته شده بودند و تعداد زیادی اسیر در آذربایجان داشتند که تمام این ها را از سکوت و کمک نکردن روسیه میدیدند.

حالا خطر حمله آذربایجان به خاک اصلی ارمنستان پیشبینی میشد و با توجه به شکاف فناوری ارتش های آذربایجان مسلح به سلاح های اسرائیلی و ترکیه ای با فناوری های قدیمی روسیه ارتش ارمنستان، ارمنستان خود را بازنده جنگ اینده میدانست. پس امضای برسمین شناختن مرز های دو کشور توسط پاشینیان بیشتر به سود ارمنستان بود و دستاوردی ارمنی بود تا با نفع آذربایجان.

میدانیم که از پاشینیان پای میز مذاکره ننشسته بود حالا آذربایجان هم قره باغ را مس گرفته بود و هم جنوب ارمنستان را.

ارمنی ها حق دارند بگوییند روسیه خیانت کرد. و ما ایرانی ها هم باید بدانیم روسیه پیشتر به دوستان قدیمیش خیانت کرد.