اشتباه بزرگ جریان پادشاهی خواه

تکیه بی اندازه جریان سلطنت طلب بر روی دو امر سکولاریسم و غرب گرایی بزرگترین ضربات را به تاثیر گزاری سیاسی این جریان مهم و باستانی گذاشته است. سکولاریسم با فرهنگ، آداب و رسوم ایران سازگار نیست و هویت ایرانی با اصل اول خداپرستی آغاز میشود. کسانی که با حکمت اشراق آشنایی دارند میدانند که اصل اولیه اشراقی مهمتربن دستاورد اندیشه ورزی ایرانی با خداپرستی آغاز میشود. حال چگونه میشود انسان سلطنت طلب ایرانی دستاوردهای یزدانپرستانه خود را کنار بگذارد و چرندیات مشتی متفکر غربی را برگذیند؟

دیگر تفکر اشتباه جریان پادشاهی خواه این فرض است که سیاست مداران غربی هوشمند هستند و احتمالا برخی از آنها می اندیشند سیاست مداران غربی دارای حسن نیست هم هستند ! اما همین حمله تروریستی ارتش اسرائیل به لنسولگری ایران و شهادت جمعی از پاسداران سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و دو سردار شهید و در پی ان انتقال موشکی سپاه پاسداران از اسرائیل نشان داد سیاست مداران عالی اسرائیل و سران ارتش اسرائیل نه تنها نابغه نیستند بلکه این مورد نشان میدهد آنان گاهی اشتباه های بزرگی نیز میکنند.

تکیه جریان سلطنت طلب بر سیاست مداران ندانم کار غربی باعث نابودی پادشاهی خواهان ایران میشود زیرا با هر اشتباه این سیاست مداران سلطنت طلبی ایران غرق خواهد شد.

بهترین راه برای نیروهای ملی ایرانگرای پادشاهی خواه قبول کردن انقلاب اسلامی بعنوان یک نهضت اصیل ایرانی و افتخار به دستاوردهای آن مانند فناوری های نظامی پیشرفته آن. جمهوری اسلامی حکومت مستقل و ایران گرا است . نیروهای سلطنت طلب باید دست از اندیشه های سکولار بردارند . پیروی از سیاست مداران غربی هم به زیان ایران است و هم به زیان ایران گرایان پادشاهی خواه.

دیدیم سیاست مداران اسرائیل چنان نا آگاه هستند که در روز روشن به یک مکان دیپلوماتیک حمله هوایی میکنند و تعداد زیادی از فرماندهان ارشد مهمترین قدرت خاورمیانه را به شهادت میرسانند. از نظر قوانین بین المللی این رفتار اسرائیل هیچ توجیه و منتطقی ندارد. نزدیکی نیروهای ایرانی و ملیگرا به این اسب شل ( اسرائیل) هیچ کمکی بر منافع ملی ایران نخواهد داشت.

سران غرب اغلب با اصول سیاست درست در خاورمیانه بیگانه هستند و نباید نیروهای ملی برای بدست سنگینی کفه ترازوی قدرت سعی در نزدیکی به سیاست مدار ناآگاه و گاه مغرض غربی کنند.

از گذشته دور مرجعیت از ارکان فرهنگی و مذهبی جامعه ایران بوده و نیروهی پادشاهی خواه بهتر است بجای نزدیکی و هماهنگی خود با سیاستمداران و تصمیم گیرندگان آغلب ناآگاه غربی سعی در نزدیکی به نهاد عظیم روحانیت کنند.