سامانه پدافندی مهران

رونمایی از سامانه پدافندی مهران با موشکهایی که می تواند دشمن را در ۳۲۰ کیلومتری نابود کند بسیار خوشحال کننده است. با وجود این چنین سامانه های ایران از دست یافتن به سامانه های مشابه مانند  s400بینیاز گشته و میتواند بدون امتیاز به طرف خارجی امنیت ملی را تامین کند. 

اما چند نکته در مورد استراتژی دفاع هوایی زمین پایه گفتنی است. اول اینکه در طول تاریخ تکیه بر شبکه زمینی حتی شبکه های پیچیده در برابر نیروی هوایی شکست خورده اند. نمیخواهم مثال جنگ اول خلیج فارس را بزنم میتوان همین جنگ اوکراین را دید که ماسانه های   s400 و حداف یک پاتریوت و تعداد بیشتری سامانه برد متوسط بوک، تور و غیره قربانی حملات پهپادی/موشکی( کروز) شدند و از بین رفتند. 

پس سپاه پاسداران و ارتش ضمن  بکارگیری این سامانه ها حتما بفکر دفع حملات و موج های پهپادی ارزان و موشک های کروز خواهند افتاد. 

پیش تر سپاه پاسداران سامانه ۹ دی که بر مبنای سامانه بوک ساخته شده را رونمایی که این سامانه کوتاه برد ویژه نابودی موشک های کروز و پهپاد طراحی شده است و با توجه به آزمون جنگ اوکراین ،موشک های ۹ دی دارای دوربین تصویر ساز فروخ شده اند. این روش باعث نابودی اکثر موشک های کروز روسی شده در حالی که سامانه پانتسیر و تور مبتنی بر کشف راداری موشک دشمن از سرنگونی هدف درمانده اند. پس اینجا ما تلاش های سپاه پاسداران، وزارت دفاع و ارتش را می بینیم. پیشتر وزارت دفاع یک سامانه ارتفاع پست به نام زوبین را رونمایی کرده بود . 

از نظر شبکه پدافندی نیروهای مسلح ایران رفته رفته به یک شبکه پیچیده چند لایه و البته ساخت ایران دست یافته اند که خوب است اما با تمام این احوال ما نتوانستیم حمله پاکستان را دفع کنیم