ناکامی موشک های ضد کشتی ایران در دریای سرخ
نبرد میان نیروهای شیعه حوثی یمن با ائتلاف دریایی آمریکا و انگلیس در دریایی سرخ که بر سر اعتراض شیعیان یمن بر روال خونین جنگ غزه روی داد نشان میدهد در عرصه دریایی چقدر دست ایران خالی است.
ایران در طول بیست سال گذشته در بعد تسلیحات دریایی سلطحی بر روی موشک های کروز ضد کشتی سری نور که بر گرفته از موشکهای c801و c802چینی است استوار کرده بود. ایران با افزایش برد این موشک ها برد این سلاح را به ۱۲۰ کیلومتر در موشک نور و در ارتقاء های بعدی در نام های قادر و قدیر به ۱۸۰ و ۲۰۰ کیلیومتر رسانده بود.
این موشکها مهمترین بازوی تهاجمی و دفاعی ایران است که از ساحل، ناوچه ها ( ناوشکن ) و پرنده های سرنشین دار نیروی هوایی ارتش و بالگرد های نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پرتاب میشود.
اما بکار گیری این موشک ها توسط شیعیان حوثی یمن در دریایی سرخ بر علیه ناوگان جنگی آمریکایی کاملا بی نتیجه بوده است .
حوثی ها از هر سه تاکتیک ایرانی یعنی بکار گیری موشک های بلستیک ضد کشتی، حملات پهپادی بر علیه ناوگان نظامی و حملات کروز بر علیه ناوشکن های امریکایی استفاده کرده اند اما سامانه های دفاعی ناوگان آمریکا تمام این سلاح ها را دفع و نابود کرده است .
اولین رویارویی نظامی حوثی ها با ناوهای امریکایی به سالهای پیش بازمیگردد که تعدادی موشک سری نور به ناو امریکایی شلیک شد اما ناو آمریکایی با بکار گیری سامانه های جنگ الکترونیک ناو انها را گمراه و منحرف کرد و حتی کار به سامانه های ضد موشکی نرسید. اما در نبرد کنونی ناوگان امریکایی تمام سلاح های ایرانی شیعیان یمن را از کار انداخته اند . این وضعیت نشان میدهد در نبرد رو در روی میان ایران و امریکا دست ایران خالی است و سلاح مناسبی برای درگیری نداریم .
کاری که امروز ایران میتواند انجام دهد توسعه و بکار گیری سلاح های فراصوت که با چند برابر سرعت ثوت بصوی هدف پرواز کنند و با توجه به سرعتشان شناس گذر از سامانه های صد موشکی را بدست اورند. از سوی دیگر میتوان بر روی موشک های پنهان کار ضد کشتی کار کرد. در جهان استراتژی های تهاجمی بر روی این دو رویکرد استوار است ، یا سرعت زیاد و یا پنهانکاری .
از سوی دیگر میتواند با گسترش فناوری پهپاد های انتهاری قیمت تمام شده این پهپاد ها را کم کرد و فناوری انها را ساده سازی کرد و با حمله پرتعداد پهپادی کار ناوگان دشمن را تمام کرد.